Bu Ek’te sonra da değinileceği gibi, Tanrı’nın tüm kutsal metinleri, sadece Kuran değil, “19” sayısı ile matematiksel olarak kodlanmıştı. Hatta evren bütünüyle bu ilahi işareti taşıyor. 19 sayısına, Yüce Yaratıcı’nın yarattığı her şey üzerindeki imzası olarak bakılabilir (bkz. Ek 38). “19” sayısı, bu Ek’in kapsamı dışında benzersiz matematiksel özelliklere sahiptir. Örneğin:

[1] Bir asal sayıdır.

[2] Tanrı’nın 57:3’te “Alfa ve Omega” olarak geçen niteliğini ilan edercesine, ilk rakamı (1) ve son rakamı (9) kapsar.

[3] Dünyadaki tüm dillerde aynı görünür. Her iki bileşen, 1 ve 9, tüm dillerde aynı görünen tek rakamlardır.

[4] Kendine özgü birçok matematiksel özelliğe sahiptir. Örneğin 19, 9 ile 10’un ilk kuvvetlerinin toplamına ve 9 ile 10’un ikinci kuvvetlerinin farkına eşittir.

  Şimdi anlıyoruz ki Tanrı’nın yarattıklarındaki evrensel kodlamanın 19 sayısı ile olmasının altında yatan gerçek, bu sayının tüm kutsal metin dillerinde—Aramice, İbranice ve Arapçada—”BİR” kelimesinin sayısal değeri olmasıdır.

  19 sayısı, bu nedenle, tüm kutsal yazılarda İlk Buyruğu ilan eder: sadece BİR Tanrı var.

 Tablo 7’de gösterildiği gibi, Arami, İbrani ve Arap alfabeleri, evrensel olarak kurulmuş bir sisteme göre sayılar olarak işlev görürlerdi.

                                                              Tablo 7: Arap Alfabesinin Sayısal Değerleri

“BİR” için İbranice kelime “VAHD”dir (V-EHED şeklinde telaffuz edilir). Arapçada, “BİR” için olan kelime “WAHD”dır (VAHİD olarak telaffuz edilir). Tablo 20’ye bakınız.

Tablo 20: Neden “19!”